تفاوت میان نسخههای «فروغی بسطامی (غزلیات)/در سینه دلت مایل هر شعلهی آهی است»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|در سینه دلت مایل هر شعلهی آهی است|در سیم سفید تو عجب سنگ سیاهی است}} | {{ب|در سینه دلت مایل هر شعلهی آهی است|در سیم سفید تو عجب سنگ سیاهی است}} | ||
{{ب|جان از سر میدان تو بیرون نتوان برد|کز صف زده مژگان تو هر گونه سپاهی است}} | {{ب|جان از سر میدان تو بیرون نتوان برد|کز صف زده مژگان تو هر گونه سپاهی است}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۲:۳۵
' | فروغی بسطامی (غزلیات) (در سینه دلت مایل هر شعلهی آهی است) از فروغی بسطامی |
' |
در سینه دلت مایل هر شعلهی آهی است | در سیم سفید تو عجب سنگ سیاهی است | |
جان از سر میدان تو بیرون نتوان برد | کز صف زده مژگان تو هر گونه سپاهی است | |
یک باره نشاید ز کسی چشم بپوشی | کاسوده دل از چشم تو گاهی به نگاهی است | |
فریاد که دل در سر سودای تو ما را | انداخت به راهی که برون از همه راهی است | |
گر شاهد درد دل عاشق رخ زرد است | در دعوی عشق تو مرا طرفه گواهی است | |
از خط تو مهر کهنم تازه شد امروز | نازم سر خطت که عجب مهر گیاهی است | |
چون خون مرا تیغ تو هر لحظه نریزد | کز عشق توام هر نفسی تازه گناهی است | |
هرگز نکشم منت خورشید فلک را | تا بر سر من سایهی کج کرده کلاهی است | |
در کوی کسی عشق فکندهست به چاهم | کز هر طرفش یوسفی افتاده به چاهی است | |
اندیشهای از فتنهی افلاک ندارد | آن را که ز خاک در میخانه پناهی است | |
گویند فروغی که مه و سال تو چون است | در مملکت عشق نه سالی و نه ماهی است |