تفاوت میان نسخههای «فروغی بسطامی (غزلیات)/چشم مستش نه همین غارت دین و دل کرد»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|چشم مستش نه همین غارت دین و دل کرد|که به یک جرعه مرا بی خود و لایعقل کرد}} | {{ب|چشم مستش نه همین غارت دین و دل کرد|که به یک جرعه مرا بی خود و لایعقل کرد}} | ||
{{ب|چشم بد دور ازین فتنه که عاقل برخاست|که به یک جلوه مرا از دو جهان غافل کرد}} | {{ب|چشم بد دور ازین فتنه که عاقل برخاست|که به یک جلوه مرا از دو جهان غافل کرد}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۱۸:۳۰
' | فروغی بسطامی (غزلیات) (چشم مستش نه همین غارت دین و دل کرد) از فروغی بسطامی |
' |
چشم مستش نه همین غارت دین و دل کرد | که به یک جرعه مرا بی خود و لایعقل کرد | |
چشم بد دور ازین فتنه که عاقل برخاست | که به یک جلوه مرا از دو جهان غافل کرد | |
زد به یک تیغم و از زحمت سر فارغ ساخت | رحمتی کرد اگر در حق من قاتل کرد | |
دل به شیرین دهنش دستی اگر خواهد یافت | کام یک عمر به یک بوسه توان حاصل کرد | |
نه مرا خواهش حور است و نه امید قصور | یاد او آمد و فکر همه را باطل کرد | |
گفتم آسان شود از عشق همه مشکل من | آه از این کار که آسان مرا مشکل کرد | |
وقتی از حالت عشاق خبردار شدم | که مرا عشق تو خون در دل و در پا گل کرد | |
این سلاسل که تو داری همه را حیران ساخت | وین شمایل که تو داری همه را مایل ساخت | |
شبی افتاد به بزم تو فروغی را راه | عشق تا محشرش افسانهی هر محفل کرد |