تفاوت میان نسخههای «فروغی بسطامی (غزلیات)/هر گه که ناوکی ز کمانت کمانه کرد»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|هر گه که ناوکی ز کمانت کمانه کرد|اول شکاف سینهی مرا نشانه کرد}} | {{ب|هر گه که ناوکی ز کمانت کمانه کرد|اول شکاف سینهی مرا نشانه کرد}} | ||
{{ب|دستی که بر میان وصال تو میزدم|تیغ فراق منقطعش از میانه کرد}} | {{ب|دستی که بر میان وصال تو میزدم|تیغ فراق منقطعش از میانه کرد}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۱۸:۳۱
' | فروغی بسطامی (غزلیات) (هر گه که ناوکی ز کمانت کمانه کرد) از فروغی بسطامی |
' |
هر گه که ناوکی ز کمانت کمانه کرد | اول شکاف سینهی مرا نشانه کرد | |
دستی که بر میان وصال تو میزدم | تیغ فراق منقطعش از میانه کرد | |
تا چشمم اوفتاد به شاهین زلف تو | عنقای عشق بر سر من آشیانه کرد | |
سیل غمت فتاد به فکر خرابیام | چندان که در خرابه من جغد خانه کرد | |
در ناف آهوان ختا نافه گشت خون | تا جعد مشکبوی تو را باد شانه کرد | |
هر سر خبر ز سر محبت کجا شود | الا سری که سجدهی آن آستانه کرد | |
تنها من اسیر خط و خال او شدم | بس مرغ دل که صید بدین دام و دانه کرد | |
تیغ ستم کشیده به سر وقت من رسید | الحق که در حقم کرم بیکرانه کرد | |
گفتم مگر ز باده به دامن نشانمش | برخاست از میانه و مستی بهانه کرد | |
منت خدای را که شراب صبوحیام | فارغ ز ورد صبح و دعای شبانه کرد | |
بی مهری از تو دید فروغی ولی مدام | فریاد از آسمان و فغان از زمانه کرد |