تفاوت میان نسخههای «اوحدی مراغهای (غزلیات)/تا رسم جگرخواری پیش تو روا باشد»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|تا رسم جگرخواری پیش تو روا باشد|عشق ترا مشکل کاری به نوا باشد}} | {{ب|تا رسم جگرخواری پیش تو روا باشد|عشق ترا مشکل کاری به نوا باشد}} | ||
{{ب|شمشماد همی لرزد چون بید ز بالایت|بالای چنین، رعنا در شهر بلا باشد}} | {{ب|شمشماد همی لرزد چون بید ز بالایت|بالای چنین، رعنا در شهر بلا باشد}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۴:۱۱
' | اوحدی مراغهای (غزلیات) (تا رسم جگرخواری پیش تو روا باشد) از اوحدی مراغهای |
' |
تا رسم جگرخواری پیش تو روا باشد | عشق ترا مشکل کاری به نوا باشد | |
شمشماد همی لرزد چون بید ز بالایت | بالای چنین، رعنا در شهر بلا باشد | |
زینسان که گریبانم بگرفت غم عشقت | این خرقه که میبینی یک روز قبا باشد | |
من میکنم آن طاعت کز بنده سزد، لیکن | شرطست که نگریزی، گر روز جزا باشد | |
خلقی ز پیت پویان، مهر تو به جان جویان | زین جمله دعا گویان تا بخت کرا باشد؟ | |
آب غم عشق تو بگذشت ز سر ما را | وآنگه تو ز بیرحمی بگذاشته تا: باشد | |
لعلت نکند سعیی در چارهی کار من | بیچاره کسی کو را کاری به شما باشد | |
غم را که بها نبود در شهر کسان هرگز | آن روز که من جویم شهریش بها باشد | |
گر خوب شود کاری، از طلعت خود گیری | ور زشت شود، تاوان بر طالع ما باشد | |
گفتی که: روا گردد از من همه حاجتها | مرد اوحدی از عشقت، آخر چه روا باشد؟ |