تفاوت میان نسخههای «مثنوی معنوی/حکایت»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|خانهای نو ساخت روزی نو مرید|پیر آمد خانهی او را بدید}} | {{ب|خانهای نو ساخت روزی نو مرید|پیر آمد خانهی او را بدید}} | ||
{{ب|گفت شیخ آن نو مرید خویش را|امتحان کرد آن نکو اندیش را}} | {{ب|گفت شیخ آن نو مرید خویش را|امتحان کرد آن نکو اندیش را}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۱۷:۴۸
' | دفتر دوم مثنوی (حکایت) از مولوی |
' |
خانهای نو ساخت روزی نو مرید | پیر آمد خانهی او را بدید | |
گفت شیخ آن نو مرید خویش را | امتحان کرد آن نکو اندیش را | |
روزن از بهر چه کردی ای رفیق | گفت تا نور اندر آید زین طریق | |
گفت آن فرعست این باید نیاز | تا ازین ره بشنوی بانگ نماز | |
بایزید اندر سفر جستی بسی | تا بیابد خضر وقت خود کسی | |
دید پیری با قدی همچون هلال | دید در وی فر و گفتار رجال | |
دیده نابینا و دل چون آفتاب | همچو پیلی دیده هندستان به خواب | |
چشم بسته خفته بیند صد طرب | چون گشاید آن نبیند ای عجب | |
بس عجب در خواب روشن میشود | دل درون خواب روزن میشود | |
آنک بیدارست و بیند خواب خوش | عارفست او خاک او در دیدهکش | |
پیش او بنشست و میپرسید حال | یافتش درویش و هم صاحبعیال | |
گفت عزم تو کجا ای بایزید | رخت غربت را کجا خواهی کشید | |
گفت قصد کعبه دارم از پگه | گفت هین با خود چه داری زاد ره | |
گفت دارم از درم نقره دویست | نک ببسته سخت بر گوشهی ردیست | |
گفت طوفی کن بگردم هفت بار | وین نکوتر از طواف حج شمار | |
و آن درمها پیش من نه ای جواد | دان که حج کردی و حاصل شد مراد | |
عمره کردی عمر باقی یافتی | صاف گشتی بر صفا بشتافتی | |
حق آن حقی که جانت دیده است | که مرا بر بیت خود بگزیده است | |
کعبه هرچندی که خانهی بر اوست | خلقت من نیز خانهی سر اوست | |
تا بکرد آن خانه را در وی نرفت | واندرین خانه بجز آن حی نرفت | |
چون مرا دیدی خدا را دیدهای | گرد کعبهی صدق بر گردیدهای | |
خدمت من طاعت و حمد خداست | تا نپنداری که حق از من جداست | |
چشم نیکو باز کن در من نگر | تا ببینی نور حق اندر بشر | |
بایزید آن نکتهها را هوش داشت | همچو زرین حلقهاش در گوش داشت | |
آمد از وی بایزید اندر مزید | منتهی در منتها آخر رسید |