تفاوت میان نسخههای «اوحدی مراغهای (غزلیات)/به روی خود نظر کن، تا بلای عقل و دین بینی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|به روی خود نظر کن، تا بلای عقل و دین بینی|گره بر مشکها زن، تا کساد مشک چین بینی}} | {{ب|به روی خود نظر کن، تا بلای عقل و دین بینی|گره بر مشکها زن، تا کساد مشک چین بینی}} | ||
{{ب|سر و دل خواستی از من، اشارت کن، که در ساعت|سرم بر آستان خویش و دل بر آستین بینی}} | {{ب|سر و دل خواستی از من، اشارت کن، که در ساعت|سرم بر آستان خویش و دل بر آستین بینی}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۵:۱۴
' | اوحدی مراغهای (غزلیات) (به روی خود نظر کن، تا بلای عقل و دین بینی) از اوحدی مراغهای |
' |
به روی خود نظر کن، تا بلای عقل و دین بینی | گره بر مشکها زن، تا کساد مشک چین بینی | |
سر و دل خواستی از من، اشارت کن، که در ساعت | سرم بر آستان خویش و دل بر آستین بینی | |
مرا سر گشته و حیران و ناکس گفتهای، آری | تو صاحب دولتی، در حال مسکینان چنین بینی | |
بهشتی طلعتا، آن چشمهی کوثر لبت باشد | که در وی لذت شیر و شراب و انگبین بینی | |
قیامت میکند طبعم چو میبیند ترا، آری | قیامت باشد آن ساعت که مه را بر زمین بینی | |
جدا کن پرده از رخسار چون خورشید نورانی | که نور خرمن ماهش به معنی خوشه چین بینی | |
دو لعل خویش را یک دم به وصف خود زبانی ده | که همچون اوحدی ملک سخن زیر نگین بینی |