تفاوت میان نسخههای «فروغی بسطامی (غزلیات)/جستیم راه میکده و خانقاه را»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|جستیم راه میکده و خانقاه را|لیکن به سوی دوست نجستیم راه را}} | {{ب|جستیم راه میکده و خانقاه را|لیکن به سوی دوست نجستیم راه را}} | ||
{{ب|تا کی کشیم خرقهی تزویر را به دوش|نتوان کشیدن این همه بار گناه را}} | {{ب|تا کی کشیم خرقهی تزویر را به دوش|نتوان کشیدن این همه بار گناه را}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۲:۲۱
' | فروغی بسطامی (غزلیات) (جستیم راه میکده و خانقاه را) از فروغی بسطامی |
' |
جستیم راه میکده و خانقاه را | لیکن به سوی دوست نجستیم راه را | |
تا کی کشیم خرقهی تزویر را به دوش | نتوان کشیدن این همه بار گناه را | |
کی بنده پا نهاد به سر منزل یقین | زنهار خواجه هر مکن این اشتباه را | |
بیچاره آن گروه که از اضطراب عشق | دیدند راه را و ندیدند چاه را | |
هر جا که آن سوار پری چهره بگذرد | نتوان نگاهداشت عنان نگاه را | |
دانی که عاشقان ز چه در خون طپیدهاند | بینی گر آن کرشمه بیگاه وگاه را | |
زین آرزو که با تو صبوحی توان زدن | بر هم زدیم خواب خوش صبحگاه را | |
دور از رخ تو گریه مجالی نمیدهد | کز تنگنای سینه برآریم آه را | |
اول ز آستان توام راند پاسبان | آخر پناه داد من بیپناه را | |
اهل نظر ز عارض و زلف تو کردهاند | تفسیر صبح روشن و شام سیاه را | |
دیگر نظر نکرد فروغی به آفتاب | تادید فر طلعت ظل الله را | |
شمس الملوک ناصر الدین شه که تیغ او | از هم شکافت مغفر چندین سپاه را | |
آن آسمان همت و خورشید معدلت | کز دل شنید نالهی هر دادخواه را | |
یا رب به حق قائم آل محمدی | دائم بدار دولت این پادشاه را |