تفاوت میان نسخههای «فروغی بسطامی (غزلیات)/این چه تابی است که آن حلقهی گیسو دارد»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|این چه تابی است که آن حلقهی گیسو دارد|که دل هر دو جهان بسته یک مو دارد}} | {{ب|این چه تابی است که آن حلقهی گیسو دارد|که دل هر دو جهان بسته یک مو دارد}} | ||
{{ب|نقد یک بوسه به صد جان گران مایه نداد|داد از این سنگ که لعلش به ترازو دارد}} | {{ب|نقد یک بوسه به صد جان گران مایه نداد|داد از این سنگ که لعلش به ترازو دارد}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۱۶:۵۰
' | فروغی بسطامی (غزلیات) (این چه تابی است که آن حلقهی گیسو دارد) از فروغی بسطامی |
' |
این چه تابی است که آن حلقهی گیسو دارد | که دل هر دو جهان بسته یک مو دارد | |
نقد یک بوسه به صد جان گران مایه نداد | داد از این سنگ که لعلش به ترازو دارد | |
اهل بینش همه در جلوهی او حیرانند | این چه معنی است که آن صورت نیکو دارد | |
مگر از دیدن او دیده بپوشد ورنه | کی کسی طاقت نظاره آن رو دارد | |
پس چرا میرمد از حلقهی صاحب نظران | گر نه آن چشم سیه شیوهی آهو دارد | |
یک مسلمان ز در کعبه نیامد بیرون | بنده دیر مغان ابش که هندو دارد | |
تاج داران همه خاک در آن درویشند | که به سر خاکی از آن خاک سر کو دارد | |
من و اندیشه ز بسیاری دشمن حاشا | دست موسی چه غم از لشگر جادو دارد | |
من و از کوی تو رفتن به سلامت، هیهات | که سر راه مرا عشق ز هر سو دارد | |
مگرش دست به چین سر زلف تو رسید | که دم باد سحر نافهی خوش بو دارد | |
آه من دامن آن ماه فروغی نگرفت | زان که یک شهر هواخواه و دعاگو دارد |