تفاوت میان نسخههای «فروغی بسطامی (غزلیات)/ای خوش آنان که قدم در ره میخانهی زدند»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|ای خوش آنان که قدم در ره میخانهی زدند|بوسه دادند لب شاهد و پیمانه زدند}} | {{ب|ای خوش آنان که قدم در ره میخانهی زدند|بوسه دادند لب شاهد و پیمانه زدند}} | ||
{{ب|به حقارت منگر بادهکشان را کاین قوم|پشت پا بر فلک از همت مردانه زدند}} | {{ب|به حقارت منگر بادهکشان را کاین قوم|پشت پا بر فلک از همت مردانه زدند}} |
نسخهٔ کنونی تا ۵ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۲۱:۴۹
' | فروغی بسطامی (غزلیات) (ای خوش آنان که قدم در ره میخانهی زدند) از فروغی بسطامی |
' |
ای خوش آنان که قدم در ره میخانهی زدند | بوسه دادند لب شاهد و پیمانه زدند | |
به حقارت منگر بادهکشان را کاین قوم | پشت پا بر فلک از همت مردانه زدند | |
خون من باد حلال لب شیرین دهنان | که به کام دل ما خندهی مستانه زدند | |
جانم آمد به لب امروز مگر یاران دوش | قدح باده به یاد لب جانانه زدند | |
مردم از حسرت جمعی که از آن حلقهی زلف | سر زنجیر به پای دل دیوانه زدند | |
بنده حضرت شاهی شدم از دولت عشق | که گدایان درش افسر شاهانه زدند | |
عاقبت یک تن از آن قوم نیامد به کنار | که به دریای غمش از پی دردانه زدند | |
هیچ کس در حرمش راه ندارد کانجا | دست محرومی بر محرم و بیگانه زدند | |
گرنه کاشانهی دل خلوت خاص غم تست | پس چرا مهر تو را بر در این خانه زدند | |
کس نجست از دل گم گشتهی ما هیچ نشان | مو به مو هر چه سر زلف تو را شانه زدند | |
آخر از پیرهن شمع فروغی سر زد | آتشی را که نهان بر پر پروانه زدند |