تفاوت میان نسخههای «فروغی بسطامی (غزلیات)/رنج بیهوده مکش، گه به حرم گاه به دیر»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|رنج بیهوده مکش، گه به حرم گاه به دیر|گنج مقصود بجو از دل ویرانهی خویش}} | {{ب|رنج بیهوده مکش، گه به حرم گاه به دیر|گنج مقصود بجو از دل ویرانهی خویش}} | ||
{{ب|از بلا مرد خدا هیچ ندارد پروا|وز هوا شیر علم هیچ ندارد تشویش}} | {{ب|از بلا مرد خدا هیچ ندارد پروا|وز هوا شیر علم هیچ ندارد تشویش}} |
نسخهٔ کنونی تا ۵ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۲۲:۱۰
' | فروغی بسطامی (غزلیات) (رنج بیهوده مکش، گه به حرم گاه به دیر) از فروغی بسطامی |
' |
رنج بیهوده مکش، گه به حرم گاه به دیر | گنج مقصود بجو از دل ویرانهی خویش | |
از بلا مرد خدا هیچ ندارد پروا | وز هوا شیر علم هیچ ندارد تشویش | |
همه شاهان سپر افکندهی تیر فلکند | مرد میدان قضا نیست کسی جز درویش | |
دل یک قوم به خون خفتهی آن چشم سیاه | حال یک جمع پراکندهی آن زلف پریش | |
چه کنم گر نخورم تیر بلا از چپ و راست | که سر راه مرا عشق گرفت از پس و پیش | |
قوت من خون جگر بود ز یاقوت لبش | هیچ کس در طلب نوش نخورد این همه نیش | |
من و ترک خط آن ترک ختایی، هیهات | که میسر نشود توبهی صوفی ز حشیش | |
عشق نزدیک سر زلف توام راه نداد | تا نجستم ز کمند خرد دوراندیش | |
باوجود تو دگر هیچ نباید ما را | که هم آسایش رنجوری و هم مرهم ریش | |
مهر آن مهر فروغی نپذیرد نقصان | نور خورشید فروزنده نگردد کم و بیش |