تفاوت میان نسخههای «دیوان شمس/ای با من و پنهان چو دل از دل سلامت می کنم»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|ای با منو پنهان چو دل از دل سلامت می کنم|تو کعبهای هر جا روم قصد مقامت می کنم}} | {{ب|ای با منو پنهان چو دل از دل سلامت می کنم|تو کعبهای هر جا روم قصد مقامت می کنم}} | ||
{{ب|هر جا که هستی حاضری از دور در ما ناظری|شب خانه روشن می شود چون یاد نامت می کنم}} | {{ب|هر جا که هستی حاضری از دور در ما ناظری|شب خانه روشن می شود چون یاد نامت می کنم}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۸:۰۴
' | دیوان شمس (غزلیات) (ای با من و پنهان چو دل از دل سلامت می کنم) از مولوی |
' |
ای با منو پنهان چو دل از دل سلامت می کنم | تو کعبهای هر جا روم قصد مقامت می کنم | |
هر جا که هستی حاضری از دور در ما ناظری | شب خانه روشن می شود چون یاد نامت می کنم | |
گه همچو باز آشنا بر دست تو پر می زنم | گه چون کبوتر پرزنان آهنگ بامت می کنم | |
گر غایبی هر دم چرا آسیب بر دل می زنم | ور حاضری پس من چرا در سینه دامت می کنم | |
دوری به تن لیک از دلم اندر دل تو روزنیست | زان روزن دزدیده من چون مه پیامت می کنم | |
ای آفتاب از دور تو بر ما فرستی نور تو | ای جان هر مهجور تو جان را غلامت می کنم | |
من آینه دل را ز تو این جا صقالی می دهم | من گوش خود را دفتر لطف کلامت می کنم | |
در گوش تو در هوش تو و اندر دل پرجوش تو | اینها چه باشد تو منی وین وصف عامت می کنم | |
ای دل نه اندر ماجرا می گفت آن دلبر تو را | هر چند از تو کم شود از خود تمامت می کنم | |
ای چاره در من چاره گر حیران شو و نظاره گر | بنگر کز این جمله صور این دم کدامت می کنم | |
گه راست مانند الف گه کژ چو حرف مختلف | یک لحظه پخته می شوی یک لحظه خامت می کنم | |
گر سالها ره می روی چون مهرهای در دست من | چیزی که رامش می کنی زان چیز رامت می کنم | |
ای شه حسام الدین حسن می گوی با جانان که من | جان را غلاف معرفت بهر حسامت می کنم |