تفاوت میان نسخههای «اوحدی مراغهای (غزلیات)/شب قدرست و روز عید زلف و روی این ترکان»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|شب قدرست و روز عید زلف و روی این ترکان|نمیباشد دل ما را شکیب از روی این ترکان}} | {{ب|شب قدرست و روز عید زلف و روی این ترکان|نمیباشد دل ما را شکیب از روی این ترکان}} | ||
{{ب|به چشم روزهداران از کنار بام هر شامی|هلال عید را ماند خم ابروی این ترکان}} | {{ب|به چشم روزهداران از کنار بام هر شامی|هلال عید را ماند خم ابروی این ترکان}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۴:۱۳
' | اوحدی مراغهای (غزلیات) (شب قدرست و روز عید زلف و روی این ترکان) از اوحدی مراغهای |
' |
شب قدرست و روز عید زلف و روی این ترکان | نمیباشد دل ما را شکیب از روی این ترکان | |
به چشم روزهداران از کنار بام هر شامی | هلال عید را ماند خم ابروی این ترکان | |
پلنگان را چو آهو گیرد از روباه بازیها | دو چشم مست صید انداز بیآهوی این ترکان | |
چو میخ خیمه گر خصمان بکوبندم به خواری سر | نخواهم خیمه برکندن من از پهلوی این ترکان | |
در آن روزی که سوی قبله گردانند رویم را | رخم در قبله باشد، لیک چشمم سوی این ترکان | |
دهانم چون فرو بندد ز گفتن وقت جان دادن | زبانم در خروش آید ز گفت و گوی این ترکان | |
گرم در جنت فردوس پیش حور بنشانند | مکن باور که: بنشینم ز جست و جوی این ترکان | |
چو چوگان گشت در غم پشت و میدانم من خسته | که سرنیزم بگردد بر زمین چون گوی این ترکان | |
درآویزند با من هر شبی سرمست و فرصت نه | که چون مستان در آویزم شبی با موی این ترکان | |
به حکم چشم ترک او نهادم سر، چو دانستم | که سر بیرون نشاید بردن از یرغوی این ترکان | |
منه، گو، محتسب بر من ز حکم شرع تکلیفی | که من فرمان عشق آوردم از اردوی این ترکان | |
مبارکباد دل کردم درین سودا و میدانم | که گردد اوحدی مقبل، چو شد هندوی این ترکان |