تفاوت میان نسخههای «اوحدی مراغهای (غزلیات)/آمد نسیم گل به دمیدن ز چپ و راست»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|آمد نسیم گل به دمیدن ز چپ و راست|ساقی، می شبانه بیاور، که روز ماست}} | {{ب|آمد نسیم گل به دمیدن ز چپ و راست|ساقی، می شبانه بیاور، که روز ماست}} | ||
{{ب|در باغ شد شکفته به هر جانبی گلی|فریاد عندلیب ز هر جانبی بخاست}} | {{ب|در باغ شد شکفته به هر جانبی گلی|فریاد عندلیب ز هر جانبی بخاست}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۲۰
' | اوحدی مراغهای (غزلیات) (آمد نسیم گل به دمیدن ز چپ و راست) از اوحدی مراغهای |
' |
آمد نسیم گل به دمیدن ز چپ و راست | ساقی، می شبانه بیاور، که روز ماست | |
در باغ شد شکفته به هر جانبی گلی | فریاد عندلیب ز هر جانبی بخاست | |
تا پیش شاخ گل ننشینی، قدح به دست | آشوب بلبلان بندانی که: از کجاست؟ | |
هر دم بنفشهوار فرو میروم به خود | از فکر جام لاله که: خالی ز می چراست؟ | |
شاهد، بسوز عود، که خواهیم عیش کرد | مطرب، بساز عود، که خواهیم عذر خواست | |
جز عشق هر هوس که پزی زین سپس، هدر | جز عیش هر عمل که کنی بعد ازین، هباست | |
من عمر خود به عمر گل اندر فزودمی | گر راه بودمی به سر این فزود و کاست | |
چون گل کلاهداری خود ترک میکند | بر ما عجب نباشد اگر پیرهن قباست | |
ای نو رسیده سبزه، که آبت ز سر گذشت | گر سرگذشت خویش ز ما بشنوی رواست | |
تا ما قفای گل بنبینیم چون هلیم | دست از می؟ ارچه سرزنش خلق در قفاست | |
جز یاد بید و سرو مکن پیش اوحدی | کو نشنود به وقت گل الا حدیث راست |