تفاوت میان نسخه‌های «دیوان شمس/ندا رسید به عاشق ز عالم رازش»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|ندا رسید به عاشق ز عالم رازش|که عشق هست براق خدای می‌تازش}}
 
{{ب|ندا رسید به عاشق ز عالم رازش|که عشق هست براق خدای می‌تازش}}
 
{{ب|تبارک الله در خاکیان چه باد افتاد|چو آب لطف بجوشید ز آتش نازش}}
 
{{ب|تبارک الله در خاکیان چه باد افتاد|چو آب لطف بجوشید ز آتش نازش}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۷:۳۰

' دیوان شمس (غزلیات) (ندا رسید به عاشق ز عالم رازش)
از مولوی
'


ندا رسید به عاشق ز عالم رازش که عشق هست براق خدای می‌تازش
تبارک الله در خاکیان چه باد افتاد چو آب لطف بجوشید ز آتش نازش
گرفت شکل کبوتر ز ماه تا ماهی ز عشق آنک درآید به چنگل بازش
گرفت چهره عشاق رنگ و سکه زر ز عشق زرگر ما و ز لذت گازش
در آن هوا که هوا و هوس از او خیزد چه دید مرغ دل از ما ز چیست پروازش
گهی که مرغ دل ما بماند از پرواز که بست شهپر او را کی برد انگازش
مگو که غیرت هر لحظه دست می‌خاید که شرم دار ز یار و ز عشق طنازش
ز غیرتش گله کردم به خنده گفت مرا که هر چه بند کند او تو را براندازش