تفاوت میان نسخههای «دیوان شمس/ای تو ولی احسان دل ای حسن رویت دام دل»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|ای تو ولی احسان دل ای حسن رویت دام دل|ای از کرم پرسان دل وی پرسشت آرام دل}} | {{ب|ای تو ولی احسان دل ای حسن رویت دام دل|ای از کرم پرسان دل وی پرسشت آرام دل}} | ||
{{ب|ما زنده از اکرام تو ای هر دو عالم رام تو|وی از حیات نام تو جانی گرفته نام دل}} | {{ب|ما زنده از اکرام تو ای هر دو عالم رام تو|وی از حیات نام تو جانی گرفته نام دل}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۷:۵۵
' | دیوان شمس (غزلیات) (ای تو ولی احسان دل ای حسن رویت دام دل) از مولوی |
' |
ای تو ولی احسان دل ای حسن رویت دام دل | ای از کرم پرسان دل وی پرسشت آرام دل | |
ما زنده از اکرام تو ای هر دو عالم رام تو | وی از حیات نام تو جانی گرفته نام دل | |
بر گرد تن دل حلقه شد تن با دلم همخرقه شد | وین هر دو در تو غرقه شد ای تو ولی انعام دل | |
ای تن گرفته پای دل وی دل گرفته دامنت | دامن ز دل اندرمکش تا تن رسد بر بام دل | |
ای گوهر دریای دل چه جای جان چه جای دل | روشن ز تو شبهای دل خرم ز تو ایام دل | |
ای عاشق و معشوق من در غیر عشق آتش بزن | چون نقطهای در جیم تن چون روشنی بر جام دل | |
از بارگاه عقل کل آید همی بانگ دهل | کمد سپاه آسمان نک میرسد اعلام دل | |
از زخم تیغ آن سپه در کشتن خصمان شه | پرخون شده صحرا و ره ره گشته خون آشام دل | |
زان حملههای صف شکن سرکوفته دیوان تن | خطبه به نام شه شده دیوان پر از احکام دل | |
ای قیل و قالت چون شکر وی گوشمالت چون شکر | گر زین ادب خوارم کنی خواری منست اکرام دل | |
گر سر تو ننهفتمی من گفتنیها گفتمی | تا از دلم واقف شدی امروز خاص و عام دل |