تفاوت میان نسخه‌های «دیوان شمس/ای برده نماز من ز هنگام»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|ای برده نماز من ز هنگام|هین وقت نماز شد بیارام}}
 
{{ب|ای برده نماز من ز هنگام|هین وقت نماز شد بیارام}}
 
{{ب|ای خورده تو خون صد قلندر|ای بر تو حلال خون بیاشام}}
 
{{ب|ای خورده تو خون صد قلندر|ای بر تو حلال خون بیاشام}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۹:۱۵

' دیوان شمس (غزلیات) (ای برده نماز من ز هنگام)
از مولوی
'


ای برده نماز من ز هنگام هین وقت نماز شد بیارام
ای خورده تو خون صد قلندر ای بر تو حلال خون بیاشام
عشق تو و آنگهی سلامت ای دشمن ننگ و دشمن نام
مستی تو وانگهی سر و پا دیوانه وانگهی سرانجام
یک حرف بپرسمت بگویی دلسوخته دیده چنین خام
پیداست که یار من ملول است خاموش شدم به کام و ناکام