تفاوت میان نسخههای «خواجوی کرمانی (غزلیات)/چون آتش خور شعله زد از شیشه شفاف»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|چون آتش خور شعله زد از شیشه شفاف|در آب معقد فکن آن آتش نشاف}} | {{ب|چون آتش خور شعله زد از شیشه شفاف|در آب معقد فکن آن آتش نشاف}} | ||
{{ب|گر باد صبا مشک نسیمست عجب نیست|کهوی شب افتاد کنون نافهاش از ناف}} | {{ب|گر باد صبا مشک نسیمست عجب نیست|کهوی شب افتاد کنون نافهاش از ناف}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۷:۴۳
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (چون آتش خور شعله زد از شیشه شفاف) از خواجوی کرمانی |
' |
چون آتش خور شعله زد از شیشه شفاف | در آب معقد فکن آن آتش نشاف | |
گر باد صبا مشک نسیمست عجب نیست | کهوی شب افتاد کنون نافهاش از ناف | |
منعم مکن ای محتسب از باده که صوفی | بی جام مصفا نتواند که شود صاف | |
میخوارهی سرمست بدنیا نکند میل | دیوانهی مدهوش ز دانش نزند لاف | |
صید صلحا می کند آن آهوی صیاد | خون عقلا میخورد این غمزهی سیاف | |
هر دم که شود درج عقیقت گهر افشان | گوهر ز حیا آب شود در دل اصداف | |
آنکس که دل از هر دو جهان در کرمت بست | بر وی چه بود گر بگشایی در اعطاف | |
کام دل درویش جزین نیست که گه گاه | در وی نگرد شاه جهان از سرالطاف | |
آن به که زبان در کشم از وصف جمالت | زیرا که بکنهش نرسد خاطر وصاف | |
نقد دل مغشوش ببازار تو بردیم | گفتند که کس قلب نیارد برصراف | |
خواجو بملامت ز درت باز نگردد | عنقا نتواند که نشیمن نکند قاف |