تفاوت میان نسخههای «خواجوی کرمانی (غزلیات)/شام خون آشام گیسو را اگر چین کردهاند»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|شام خون آشام گیسو را اگر چین کردهاند|زلف پرچین را چرا برصبح پرچین کردهاند}} | {{ب|شام خون آشام گیسو را اگر چین کردهاند|زلف پرچین را چرا برصبح پرچین کردهاند}} | ||
{{ب|خال هندو را خطی از نیمروز آوردهاند|چین گیسو را ز رخ بتخانهی چین کردهاند}} | {{ب|خال هندو را خطی از نیمروز آوردهاند|چین گیسو را ز رخ بتخانهی چین کردهاند}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۱۷:۵۹
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (شام خون آشام گیسو را اگر چین کردهاند) از خواجوی کرمانی |
' |
شام خون آشام گیسو را اگر چین کردهاند | زلف پرچین را چرا برصبح پرچین کردهاند | |
خال هندو را خطی از نیمروز آوردهاند | چین گیسو را ز رخ بتخانهی چین کردهاند | |
گر ببخت شور من ابرو ترش کردند باز | عیش تلخم را بشکر خنده شیرین کردهاند | |
تا چه سحرست اینکه برگل نقش مانی بستهاند | تا چه حالست این که برمه خال مشکین کردهاند | |
آن خط عنبرشکن بر برگ گل دانی چراست | نافه مشکست کاندر جیب نسرین کردهاند | |
و آنرخ گلرنگ و قد چون صنوبر گوئیا | گلستانی بر فراز سرو سیمین کردهاند | |
مهرورزان ز اشتیاق طلعتش شب تا سحر | چشم شب پیمای را در ماه و پروین کردهاند | |
دردمندان محبت بر امید مرهمی | آستانش هر شبی تا روز بالین کردهاند | |
خسروان در آرزوی شکرش فرهادوار | جان شیرین را فدای جان شیرین کردهاند | |
کفر زلفش چون بلای دین و دل شد زان سبب | همچو خواجو اهل دل ترک دل و دین کردهاند |