فروغی بسطامی (غزلیات)/مکن حجاب وجودت لباس دیبا را
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | فروغی بسطامی (غزلیات) (مکن حجاب وجودت لباس دیبا را) از فروغی بسطامی |
' |
مکن حجاب وجودت لباس دیبا را | که نیست حاجت دیبا وجود زیبا را | |
تو را برهنه در آغوش باید آوردن | گرفتی از همه عضوت مراد اعضا را | |
ز پای تا به سرت میمکم چو نیشکر | به دستم ار بسپارند آن سر و پا را | |
هنوز اهل صفا پرده در میان دارند | بیار ساقی مجلس می مصفا را | |
ز گریهی سحری گرد دیده پاک بشوی | که در قدح نگری خندههای صهبا را | |
شبانه جام جهانبین ز دست ساقی گیر | که آشکار ببینی نهان فردا را | |
چه شعله بود که سر زد ز خیمهی لیلی | که سوخت خرمن مجنون دشتپیما را | |
کمال حسن وی از چشم من تماشا کن | ببین ز دیدهی وامق جمال عذرا را | |
دلش هنوز نیامد به پرسش دل من | مگر به دلها نشیند راه دلها را | |
سحر فرشتهی فرخ سرشتهای دیدم | که مینوشت به زر این سه بیت غرا را | |
ستاره درگه مولود شاه ناصردین | گرفت دامن اقبال مهد علیا را | |
ستوده پرده نشینی که فر معجز او | شکسته اختر پرویز و تاج دارا را | |
خجسته کوکب بختش به آسمان میگفت | که من خریدم خورشید عالمآرا را | |
فروغی آن مه تابنده سوی خویشتنم | چنان کشید که رخشنده مهر حربا را |