فروغی بسطامی (غزلیات)/حور تویی، بوستان بهشت برین است
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | فروغی بسطامی (غزلیات) (حور تویی، بوستان بهشت برین است) از فروغی بسطامی |
' |
حور تویی، بوستان بهشت برین است | باده به من ده که سلسبیل همین است | |
حادثهها را ز چشم مست تو بیند | بر سر هر کس که چشم حادثه بین است | |
کس نستاند به هیچ نافهی چین را | تا سر زلف تو سر به سر همه چین است | |
تا که دو زلف تو بر یسار و یمین است | چشم دو عالم بدان یسار و یمین است | |
زلف گرهگیر خود بین که بدانی | کارگشای دل اسیر من این است | |
از دم تیر بلا کجا بگریزم | کز همه سو ترک غمزهات به کمین است | |
تا تو سوار سمند برق عنانی | خرمن مه در میان خانه زین است | |
کی کرمت نگذرد ز بنده عاصی | چون صفت خواجهی کریم چنین است | |
زخم درونم چگونه چاره پذیرد | تا سر و کارم بدان لب نمکین است | |
راز نهان مرا ز پرده عیان ساخت | شوخ پری پیکری که پرده نشین است | |
چشم من و دور جام باده رنگین | تا که سپهر دو رنگ بر سر کین است | |
دورهی ساقی مدام باد که خوش گفت | دور خوشی دور شاه ناصر دین است | |
بستهی او هر چه در کنار و میان است | بندهی او هر که در زمان و زمین است | |
تاج و نگین دور از او مباد فروغی | تا که نشان در جهان ز تاج و نگین است |