فروغی بسطامی (غزلیات)/پیش من کام رقیب از لعل خندان میدهد
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | فروغی بسطامی (غزلیات) (پیش من کام رقیب از لعل خندان میدهد) از فروغی بسطامی |
' |
پیش من کام رقیب از لعل خندان میدهد | از یکی جان میستاند بر یکی جان میدهد | |
میگشاید تا ز هم چشمان خواب آلوده را | هر طرف بر قتل من از غمزه فرمان میدهد | |
میکشد عشقم به میدانی که جان خسته را | زخم مرهم میگذارد، درد درمان میدهد | |
خوابم از غیرت نمیآید مگر امشب کسی | دل به دلبر میسپارد جان به جانان میدهد | |
گر چنین چشم ترم خونآب دل خواهد فشاند | خانهی همسایه را یک سر به توفان میدهد | |
من که دست چرخ را میپیچم از نیروی عشق | هر دمم صد پیچ و تاب آن زلف پیچان میدهد | |
یارب از آن موی مسلسل را پریشانی مباد | زان که گاهی کام دلهای پریشان میدهد | |
وای بر حال گرفتاری که دست روزگار | دست او میگیرد و بر دست هجران میدهد | |
هر که میبوسد لب ساقی به حکم می فروش | نسبت می را کجا با آب حیوان میدهد | |
یک جهان جان در بهای بوسه میخواهد لبش | گوهر ارزندهاش را سخت ارزان میدهد | |
تا فروغی گفتگو زان شکرین لب میکند | گفتهی خود را به سلطان سخندان میدهد | |
ناصرالدین شاه غازی آن که در میدان جنگ | نطق گوهربار او خجلت به مرجان میدهد |