فروغی بسطامی (غزلیات)/ساقی انجمن شد، شوخ شکر کلامی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | فروغی بسطامی (غزلیات) (ساقی انجمن شد، شوخ شکر کلامی) از فروغی بسطامی |
' |
ساقی انجمن شد، شوخ شکر کلامی | کز دست او به صد جان نتوان گرفت جامی | |
در کوی می فروشان نه کفری و نه دینی | در خیل خرقهپوشان نه ننگی و نه نامی | |
با صدهزار خواهش خشنودم از نگاهی | با صدهزار حسرت خرسندم از خرامی | |
اندوه آن پری رو بهتر ز هر نشاطی | دشنام آن شکر لب خوش تر ز هر سلامی | |
در وعدهگاه وصلش جانم به لب رسیدهست | ترسم صبا نیارد زان بی وفا پیامی | |
گر آن دهان نسازد از بوسه شادکامم | شادم نمیتوان کرد دیگر به هیچ کامی | |
ای وصل ماه رویان خوش دولتی ولیکن | چون چرخ بی ثباتی، چون عمر بی دوامی | |
واعظ مرا مترسان زیرا که در محبت | دیدم قیامتم را از قد خوش قیامی | |
از مسجد و خرابات نشنیدم و ندیدم | نازلترین مکانی، عالی ترین مقامی | |
آن طایرم فروغی کز طالع خجسته | الا به بام نیر ننشستهام به بامی |