سنایی غزنوی (غزلیات)/دلم بردی و جان بر کار داری
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | سنایی غزنوی (غزلیات) (دلم بردی و جان بر کار داری) از سنایی غزنوی |
' |
دلم بردی و جان بر کار داری | تو خود جای دگر بازار داری | |
نباشد عاشقت هرگز چو من کس | اگر چه عاشق بسیار داری | |
ز رنج غیرتت بیمار باشم | چو تو با دیگران دیدار داری | |
عزیزت خوانم ای جان جهانم | از آنست کین چنینم خوار داری | |
کسی کو عاشق روی تو باشد | سزد او را نزار و زار داری | |
دو چشمم هر شبی تا بامدادان | ز هجر خویشتن بیدار داری | |
شدم مهجور و رنجور تو زیراک | تو خوی عالم غدار داری | |
ترا دارم عزیز ای ماه چون گل | چرا بیقیمتم چون خار داری | |
نگر تا کی مرا از داغ هجران | لبی خشک و دلی پر نار داری | |
تو خود تنها جهان را می بسوزی | چرا بر خود بلا را یار داری | |
بکن رحمی بدین عاشق اگر هیچ | امید رحمت جبار داری | |
سنایی را چنان باید کزین پس | ز وصل خویش بر خوردار داری |