دیوان شمس/برخیز ز خواب و ساز کن چنگ
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (برخیز ز خواب و ساز کن چنگ) از مولوی |
' |
برخیز ز خواب و ساز کن چنگ | کان فتنه مه عذار گلرنگ | |
نی خواب گذاشت خواجه نی صبر | نی نام گذاشت خواجه نی ننگ | |
بدرید خرد هزار خرقه | بگریخت ادب هزار فرسنگ | |
اندیشه و دل به خشم با هم | استاره و مه ز رشک در جنگ | |
استاره به جنگ کز فراقش | این عرصه چرخ تنگ شد تنگ | |
مه گوید بی ز آفتابش | تا کی باشم ز چرخ آونگ | |
بازار وجود بیعقیقش | گو باش خراب سنگ بر سنگ | |
ای عشق هزارنام خوش جام | فرهنگ ده هزار فرهنگ | |
بیصورت با هزار صورت | صورت ده ترک و رومی و زنگ | |
درده ز رحیق خویش یک جام | یا از رز خویش یک کفی بنگ | |
بگشا سر خنب را دگربار | تا سر بنهد هزار سرهنگ | |
تا حلقه مطربان گردون | مستانه برآورند آهنگ | |
مخمور رهد ز قیل و از قال | تا حشر چو حشریان بود دنگ |