مثنوی معنوی/باز سال کردن صوفی از آن قاضی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دفتر ششم مثنوی (باز سال کردن صوفی از آن قاضی) از مولوی |
' |
گفت صوفی که چه بودی کین جهان ابروی رحمت گشادی جاودان هر دمی شوری نیاوردی به پیش بر نیاوردی ز تلوینهاش نیش شب ندزدیدی چراغ روز را دی نبردی باغ عیش آموز را جام صحت را نبودی سنگ تب آمنی با خوف ناوردی کرب خود چه کم گشتی ز جود و رحمتش گر نبودی خرخشه در نعمتش