انوری (غزلیات)/ای به دیده‌ی دریغ خاک درت

'

انوری (غزلیات) (ای به دیده‌ی دریغ خاک درت) از انوری

'

ای به دیده‌ی دریغ خاک درت همه سوگند من به جان و سرت گوش را منتست بر همه تن از پی آن حدیث چون شکرت اشک چون سیم و رخ چو زر کردم از برای نثار رهگذرت مایه‌ی کیمیاست خاک درت کی درآید به چشم سیم و زرت دل بی‌رحم تو رحیم شود گر ز حال دلم شود خبرت