انوری (مقطعات)/به خدایی که در پرستش خویش
' | انوری (مقطعات) (به خدایی که در پرستش خویش) از انوری |
' |
به خدایی که در پرستش خویش آسمان را رکوع فرمودست دست حکمش به کیلهی خورشید خرمن روزگار پیمودست که ز چشمم به عشق خدمت تو جان به عرض سرشک پالودست این سخن را عزیز دار که دوش چرخ با من در این سخن بودست