انوری (مقطعات)/ای کمال زمان بیا و ببین

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۳ اکتبر ۲۰۱۱، ساعت ۱۱:۱۹ توسط Bellavista1957 (گفتگو | مشارکت‌ها) (clean up using AWB)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
' انوری (مقطعات) (ای کمال زمان بیا و ببین)
از انوری
'


ای کمال زمان بیا و ببین که ز عشقت چگونه می‌سوزم با بهار رخت تواند گفت شب یلداکه روز نوروزم در فراق رخ چو خورشیدت روشنایی نمی‌دهد روزم کیسه‌ای دادیم در این شبها که همی وام صحبت اندوزم روزها رفت و من نمی‌دانم که بر آن کیسه کیسه‌ای دوزم یارب از کاردی بود با آن که بدان کین دشمنان توزم سر چو سرو از نشاط بفرازم رخ ز شادی چو گل برافروزم وگر این کار هست بیهوده تن زن آنگاه کاسه‌ی یوزم سایه بر کار این سخن مفکن زانکه چون سایه بر تو آموزم