دیوان بیدل شیرازی/ قید دوست
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
پای دل | قید دوست از بیدل شیرازی |
کفر پنهانی |
دیوان بیدل شیرازی |
آسان نشد از عشق توام هیچ مشکلی | عمریست عاشقیم و ندیدیم حاصلی | |
جز چاه آن زنخ که دلم درو فتاد | در چاه خویشتن نفکنده عاقلی | |
قیدی نه قید دوست که بتوان ازو خلاص | بحری نه بحر عشق که پیداش ساحلی | |
مسکین کجا رود دل سودائیم که نیست | بیچاره را به جز سر آن زلف منزلی | |
چون مفلسی که در گرانمایه کم کند | رفتی اگر چه از کف و لیک در دلی | |
صد بار اگر افزون بکشی نیست داوری | عشاق را به روز جزا چون تو قاتلی | |
زان تار مو به گردن جانم قلاده ای | زان چین زلف پای دلم سلاسلی | |
کردی بس امتحان دل او مایل نیست بتو | بیدل تو تا به چند بدان شوخ مایلی | |
کوس رحیل کوفت اجل خفته ای هنوز | بگذشت سال عمر ز پنجاه و غافلی | |
آخر بس است عشق بتان دل به کس مده | تا کی ز مهر سرو قدان پای در گلی |
***