دیوان فخر شیرازی/خرقۀ صد پاره
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
چشمۀ آب بقا | خرقۀ صد پاره از فخر شیرازی |
دامن عزلت |
دیوان فخر شیرازی |
آتش عشق تو تنها نه مرا خانه بسوخت | شعله ور گشت و بسی خانه و کاشانه بسوخت | |
روز هجر آتش حرمان شب وصل آتش شوق | شمع سان این تنم آن رخ چو پروانه بسوخت | |
شد عیان برقی از آن برقع و بر عالم زد | زان میان خرمن صبر من دیوانه بسوخت | |
آن چراغی که از آن کلبۀ ما روشن شد | مسجد و مصطبه و کعبه و بتخانه بسوخت | |
خویش و بیگانه به ما رشک ببردند و غریب | آشنا را دل از آن آتش و بیگانه بسوخت | |
ساقیا خیز و فرو ریز به جام آن آتش | که از آن خانۀ عقل من فرزانه بسوخت | |
خرّم آن روز که آن خسرو فیروز آمد | فخر این خرقۀ صد پاره به شکرانه بسوخت |
***