اوحدی مراغه‌ای (منطق العشاق یا ده نامه)/برید دوست چون آورد نامه

'

اوحدی مراغه‌ای (منطق العشاق یا ده نامه) (برید دوست چون آورد نامه) از اوحدی مراغه‌ای

'

برید دوست چون آورد نامه		درید آن عاشق از اندوه جامه
سلامی دید، دور از هر سلامت		حدیثی سر به سر جنگ و ملامت
بدانست از سواد نامه‌ی دوست		فراغ خاطر خود کامه‌ی دوست
به دل گفتا: بکن زین کار دندان		جفا بر خود مکن چندین که چندان
دل آن بی‌وفا در بند ما نیست		دگر بارش سر پیوند ما نیست