مثنوی معنوی/جواب گفتن طاوس آن سایل را
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دفتر پنجم مثنوی (جواب گفتن طاوس آن سایل را) از مولوی |
' |
چون ز گریه فارغ آمد گفت رو | که تو رنگ و بوی را هستی گرو | |
آن نمیبینی که هر سو صد بلا | سوی من آید پی این بالها | |
ای بسا صیاد بیرحمت مدام | بهر این پرها نهد هر سوم دام | |
چند تیرانداز بهر بالها | تیر سوی من کشد اندر هوا | |
چون ندارم زور و ضبط خویشتن | زین قضا و زین بلا و زین فتن | |
آن به آید که شوم زشت و کریه | تا بوم آمن درین کهسار و تیه | |
این سلاح عجب من شد ای فتی | عجب آرد معجبان را صد بلا |