مثنوی معنوی/بیان آنک خطای محبان بهترست از صواب بیگانگان بر محبوب

'

دفتر سوم مثنوی (بیان آنک خطای محبان بهترست از صواب بیگانگان بر محبوب) از مولوی

'

آن بلال صدق در بانگ نماز حی را هی همی‌خواند از نیاز تا بگفتند ای پیمبر راست نیست این خطا اکنون که آغاز بناست ای نبی و ای رسول کردگار یک مذن کو بود افصح بیار عیب باشد اول دین و صلاح لحن خواندن لفظ حی عل فلاح خشم پیغامبر بجوشید و بگفت یک دو رمزی از عنایات نهفت کای خسان نزد خدا هی بلال بهتر از صد حی و خی و قیل و قال وا مشورانید تا من رازتان وا نگویم آخر و آغازتان گر نداری تو دم خوش در دعا رو دعا می‌خواه ز اخوان صفا