دیوان شمس/آتشینا آب حیوان از کجا آوردهای
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (آتشینا آب حیوان از کجا آوردهای) از مولوی |
' |
آتشینا آب حیوان از کجا آوردهای | دانم این باری که الحق جان فزا آوردهای | |
مشرق و مغرب بدرد همچو ابر از یک دگر | چون چنین خورشید از نور خدا آوردهای | |
خیره گان روی خود را از ره و منزل مپرس | چون بر ایشان شعلههای کبریا آوردهای | |
احمقی باشد اگر جانی بمیرد بعد از این | چون چنین دریای جوشان از بقا آوردهای | |
از قضا و از قدر مر عاشقان را خوف نیست | چون قدر را مست گشته با قضا آوردهای | |
مینگنجد جان ما در پوست از شادی تو | کاین جمال جان فزا از بهر ما آوردهای | |
شمس تبریزی جفا کردی و دانم این قدر | کز میان هر جفایی صد وفا آوردهای |