دیوان شمس/شاگرد تو می باشم گر کودن و کژپوزم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (شاگرد تو می باشم گر کودن و کژپوزم) از مولوی |
' |
شاگرد تو می باشم گر کودن و کژپوزم | تا زان لب خندانت یک خنده بیاموزم | |
ای چشمه آگاهی شاگرد نمیخواهی | چه حیله کنم تا من خود را به تو دردوزم | |
باری ز شکاف در برق رخ تو بینم | زان آتش دهلیزی صد شمع برافروزم | |
یک لحظه بری رختم در راه که عشارم | یک لحظه روی پیشم یعنی که قلاوزم | |
گه در گنهم رانی گه سوی پشیمانی | کژ کن سر و دنبم را من همزه مهموزم | |
در حوبه و در توبه چون ماهی بر تابه | این پهلو و آن پهلو بر تابه همیسوزم | |
بر تابه توام گردان این پهلو و آن پهلو | در ظلمت شب با تو براقتر از روزم | |
بس کن همه تلوینم در پیشه و اندیشه | یک لحظه چو پیروزه یک لحظه چو پیروزم |