دیوان شمس/طواف حاجیان دارم بگرد یار می گردم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (طواف حاجیان دارم بگرد یار می گردم) از مولوی |
' |
طواف حاجیان دارم بگرد یار می گردم | نه اخلاق سگان دارم نه بر مردار می گردم | |
مثال باغبانانم نهاده بیل بر گردن | برای خوشه خرما به گرد خار می گردم | |
نه آن خرما که چون خوردی شود بلغم کند صفرا | ولیکن پر برویاند که چون طیار می گردم | |
جهان مارست و زیر او یکی گنجی است بس پنهان | سر گنجستم و بر وی چو دم مار می گردم | |
ندارم غصه دانه اگر چه گرد این خانه | فرورفته به اندیشه چو بوتیمار می گردم | |
نخواهم خانهای در ده نه گاو و گله فربه | ولیکن مست سالارم پی سالار می گردم | |
رفیق خضرم و هر دم قدوم خضر را جویان | قدم برجا و سرگردان که چون پرگار می گردم | |
نمیدانی که رنجورم که جالینوس می جویم | نمیبینی که مخمورم که بر خمار می گردم | |
نمیدانی که سیمرغم که گرد قاف می پرم | نمیدانی که بو بردم که بر گلزار می گردم | |
مرا زین مردمان مشمر خیالی دان که می گردد | خیال ار نیستم ای جان چه بر اسرار می گردم | |
چرا ساکن نمیگردم بر این و آن همیگویم | که عقلم برد و مستم کرد ناهموار می گردم | |
مرا گویی مرو شپشپ که حرمت را زیان دارد | ز حرمت عار می دارم از آن بر عار می گردم | |
بهانه کردهام نان را ولیکن مست خبازم | نه بر دینار می گردم که بر دیدار می گردم | |
هر آن نقشی که پیش آید در او نقاش می بینم | برای عشق لیلی دان که مجنون وار می گردم | |
در این ایوان سربازان که سر هم در نمیگنجد | من سرگشته معذورم که بیدستار می گردم | |
نیم پروانه آتش که پر و بال خود سوزم | منم پروانه سلطان که بر انوار می گردم | |
چه لب را می گزی پنهان که خامش باش و کمتر گوی | نه فعل و مکر توست این هم که بر گفتار می گردم | |
بیا ای شمس تبریزی شفق وار ار چه بگریزی | شفق وار از پی شمست بر این اقطار می گردم |