قانون اصلاح مواد ۲۴ و ۲۵ اساسنامه سازمان بهداشت جهانی
مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری بیست و سوم | تصمیمهای مجلس | اساسنامههای مصوب مجلس شورای ملی |
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری بیست و سوم |
قانون اصلاح مواد ۲۴ و ۲۵ اساسنامه سازمان بهداشت جهانی - مصوب ۱۲ بهمن ۱۳۵۰ مجلس شورای ملی و ۲۲ خرداد ۱۳۵۱ مجلس سنا - این قانون در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۵۱ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.[۱]
ماده واحده - اصلاحیههای وارد بر مواد ۲۴ و ۲۵ اساسنامه سازمان بهداشت جهانی که
در تاریخ ۲۳ مه ۱۹۶۷ (۱۳۴۶٫۳.۲) در بیستمین مجمععمومی آن سازمان پذیرفته شدهاست
تصویب و اجازه تسلیم اسناد قبولی آن داده میشود.
تبصره - عمل دولت در مورد قبول اصلاحیه مواد فوق مصوب دوازدهمین مجمع عمومی آن سازمان در تاریخ ۲۸ مه ۱۹۵۹ (۴ خرداد ۱۳۳۸) تأییدمیگردد.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و یک تبصره و متن جدید مواد ۲۴ و ۲۵ اساسنامه سازمان بهداشت جهانی پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسهروز سهشنبه ۱۳۵۰٫۱۱٫۱۲ در جلسه روز دوشنبه بیست و دوم خرداد ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و یک شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.
رییس مجلس سنا - جعفر شریفامامی
متن جدید مواد ۲۴ و ۲۵ اساسنامه سازمان بهداشت جهانی طبق مصوب بیستمین مجمع عمومی بهداشت ژنو ۲۳ مه ۱۹۶۷ (۱۳۴۶٫۳.۲)
ماده ۲۴ - شورای اجرایی از سی عضو تشکیل میشود که هر یک نماینده یکی از دول عضو خواهد بود. مجمع عمومی بهداشت با در نظر گرفتنتقسیمات عادلانه جغرافیایی از هر دولتی که باید نمایندهای در شورا داشته باشد دعوت میکند و هر یک از این دول شخصی را که از لحاظ فنی درمسائل بهداشت صالح باشد برای عضویت شورا انتخاب میکند و این شخص میتواند جانشینها و مشاورینی همراه داشته باشد.
ماده ۲۵ - این اعضاء برای سه سال انتخاب خواهند شد و تجدید انتخاب نیز مجاز است ولی از ۱۴ عضوی که در اولین اجلاسیه مجمع عمومیبهداشت پس از اجرای این اصلاحیه (تعداد اعضاء را از بیست و چهار نفر به سی نفر افزایش میدهد) انتخاب میشوند - دوره عضویت دو نفر یکسال و دوره عضویت دو نفر دیگر دو سال خواهد بود و انتخاب از طریق قرعه به عمل خواهد آمد.
متن جدید مواد ۲۴ و ۲۵ اساسنامه سازمان بهداشت جهانی منضم به قانون اصلاح مواد ۲۴ و ۲۵ اساسنامه سازمان بهداشت جهانی میباشد.
رییس مجلس سنا - جعفر شریفامامی
منبع
- ↑ مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری بیست و سوم - ۹ شهریور ۱۳۵۰ تا ۱۶ شهریور ۱۳۵۴ - جلد چهارم - ص. ۱۶۳۸